بُڈھی اَماں

میرے نونہاں پُتر سارے ، جی جی آکھ بلاندے نیں
میری اِک آواز دے اُتے ، نسے نسے آندے نیں
میرے کولو ڈردے نیں ، رج کے خدمت کردے نیں
بڑھاپے وچ وی آکے مَیں ، رانیاں وانگوں ریندی ہاں
ہر گل میری سُندے مَندے ، جیڑی وی مَیں کہندی ہاں
اَماں جد اے دس رہی سی ، تھوڑا تھوڑا ہس رہی سی
اَتھرواں نوں اپنی اَکھیاں ، دے ہی اندر دَکھ رہی سی
پُچھیاں جد مَیں سچ اے اَماں ، دل دا دُکھ لکاون لگی
فیر جدوں اِک واری پُچھیاں ، تاہاں مار کے رون لگی
اَکھیاں پونجھ کے آکھ دی مینوں ، گلاں دے نہالؔ کیہ دَسا
بُڈھی عمر دے دُکھ کیہ ہوندے ، اَتے آ کے پتہ اے چلدا
اممبری جمے پُت کیہ ہوندے۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔۔
مَیں گوڈی وچ سواندی ساں ، مینوں تھاڑے وچ سوا دیندے نیں
جے مَیں کجھ وی بولن لگاں ، جھڑ مار کے چُپ کرا دیندے نیں
حال چال وی پُچھدا کوئی نہیں ، لگدا میری کُھکھ دا کوئی نہیں
اِک گل مینوں نہالؔ تُوں دسی
سارے ماواں نال لڑدے نیں
کیہ سارے اِنجھ ہی کردے نیں
کیہ سارے اِنجھ ہی کردے نیں