اج سک متراں دی ودھیری اے

اج سک متراں دی ودھیری اے
کیوں دلڑی اداس گھنیری اے
لوں لوں وچ شوق چنگیری اے
اج نیناں لائیاں کیوں جھڑیاں

الطیف سریٰ من طلعتہ
والشذو البدیٰ من الوفرتہ
و سکرت ھنا من نظرتہ
نیناں دیاں فوجاں سر چڑھیاں

دو ابرو قوس مثال دسن
جیں تھیں نوک مژہ دے تیر چھٹن
لباں سرخ آکھاں کہ لعل یمن
چٹے دند موتی دیاں ہن لڑیاں

مکھ چند بدر شعشانی اے
متھے چمکدی لاٹ نورانی اے
کالی زلف تے اکھ مستانی اے
مخمور اکھیں ہن مدھ بھریاں

اس صورت نوں میں جان آکھاں
جانان کہ جان جہان آکھاں
سچ آکھاں تے رب دی شان آکھاں
جس شان تھیں شاناں سب بنیاں

ایہا صورت شالا پیش نظر
رہے وقت نزع تے روز حشر
وچ قبر دے پل تھیں ہوسی گزر
سب کھوٹیاں تھیسن تد کھریاں

دسے صورت راہ بے صورت دا
توبہ رہ کیہ عین حقیقت دا
پر کم نئیں ایہ بہ سوجھت دا
کئی ورلیاں موتی لے تریاں

سبحان اللہ ما اجملک
ما احسنک ما اکملک
کتھے مہر علی کتھے تیری ثنا
گستاخ اکھیں تھے جا اڑیاں