اک نقطے وچ گل مُکدی اے

اک نقطے وچ گل مُکدی اے
پھڑ نکتہ چھوڑ حساباں نوں
کر دور کفر دیاں باباں نوں
لاہ دوزخ کور عذاباں نوں
کر صاف دلے دیا خواباں نوں
گل ایسے گھر وچ ڈھکدی اے
اک نقطے وچ گل مُکدی اے

ایویں متھا زمین گھسائی دا
لمّاں پا محراب دکھائی دا
پڑھ کلمہ لوک ہسائی دا
دل اندر سمجھ نا لیائی دا
کدی بات سچی وی لگدی اے
اک نقطے وچ گل مُکدی اے

کئی حاجی بنڑ بنڑ آئے جی
گل نیلے جامے پائے جی
حج ویچ ٹکے لے کھائے جی
بھلا اے گل کہنوں بھائے جی
کدی بات سچی وی لگدی اے
اک نقطے وچ گل مُکدی اے

اک جنگل بحریں جاندے نی
اک دانہ روزے کھاندے نی
بے سمجھ وجود تھکاندے نی
گھر ہوون ہو کے ماندے نی
ایویں چُلیاں وچ جِند مُکدی اے
اک نقطے وچ گل مُکدی اے

پھڑ مرشد عبد خدائی ہو
وش مستی بے پروائی ہو
بے خواہش بے نوائی ہو
وش دل دے خوب صفائی ہو
بُلھا بات سچی کد رُکدی اے
اک نقطے وچ گل مُکدی اے